Λαβύρινθος πρες παπιε (βαρίδι για χαρτιά). Το σχέδιο προέρχεται από το πάνω μέρος ενός χάλκινου τρίποδα το οποίο αποτελούσε μέρος της διακόσμησης του. Οι τρίποδες (λέβητες) ήταν τα πιο εντυπωσιακά και τα πιο πολυάριθμα αφιερώματα στο Ιερό κατά τη γεωμετρική περίοδο. Ανάθημα προσφιλές στους θεούς, αλλά και γνωστό έπαθλο των αγώνων. Στην αρχαία Ολυμπία υπήρξε ο μεγάλος βωμός του Δία που βρισκόταν στα νοτιοανατολικά του ναού της Ήρας. Οι τρίποδες έγιναν κατά προτίμηση σε κορινθιακά εργαστήρια και χρονολογούνται από τα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ.
Διαστάσεις: 7 εκ. x 8 εκ. x 0,5 εκ.
Χειροποίητος μασίφ ορείχαλκος.
Δείτε και τα υπολοιπα σχέδια από το πόδι του τρίποδα.
Στις τιμές συμπεριλαμβάνεται ΦΠΑ.
Στη Πελοπόννησο, στην κοιλάδα του ποταμού Αλφειού, υπήρχε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας, που ήταν αφιερωμένο στον Δία. Απλώνεται στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του κατάφυτου Κρονίου λόφου, μεταξύ των ποταμών Αλφειού και Κλαδέου. Παρά την απομονωμένη θέση της κοντά στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, η Ολυμπία καθιερώθηκε στο πανελλήνιο ως το σημαντικότερο θρησκευτικό και αθλητικό κέντρο. Εδώ γεννήθηκαν οι σπουδαιότεροι αγώνες της αρχαίας Ελλάδας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν του Δία. Οι αγώνες έγιναν θεσμός με πανελλήνια ακτινοβολία και λάμψη από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Η λατρεία και οι μυθικές αναμετρήσεις που έλαβαν χώρα στην αχαία Ολυμπία χάνεται στα βάθη των αιώνων. Οι μύθοι σχετικά με τον ισχυρό βασιλιά της περιοχής, τον ξακουστό Πέλοπα, και τον ποτάμιο θεό Αλφειό, φανερώνουν τους ισχυρούς δεσμούς του ιερού τόσο με την Ανατολή όσο και με τη Δύση.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας είναι από τα σημαντικότερα της Ελλάδας και παρουσιάζει τη ιστορική εξέλιξη ενός από τα λαμπρότερα ιερά της αρχαιότητας, που ήταν αφιερωμένο τον Δία, τον πατέρα των θεών και των ανθρώπων και αποτέλεσε την κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων
Πηγή: Μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας.
Ο Λαβύρινθος στην Ελληνική Μυθολογία, ήταν μια σύνθετη οικοδομική κατασκευή, στην Κνωσσό. Φτιάχτηκε από τον μηχανικό Δαίδαλο για λογαριασμό του μυθικού βασιλιά της Κρήτης, Μίνωα. Ο λόγος που κατασκευάστηκε ήταν για να απομονώσει τον Μινώταυρο, πλάσμα μισός άνθρωπος και μισός ταύρος. Σύμφωνα με τον μύθο οι Αθηναίοι έστελναν 7 νέους και 7 νέες κάθε χρόνο στον λαβύρινθο. Τελικά τον σκότωσε ο Αθηναίος ήρωας Θησέας, τον οποίο βοήθησε η κόρη του Μίνωα, Αριάδνη να βρει την έξοδό με τον μίτο της.
Ο ίδιος ο Δαίδαλος, κατασκεύασε τόσο περίτεχνα και πολύπλοκα τον λαβύρινθο, που ακόμη και αυτός κατάφερε με δυσκολία να βρει την έξοδό του, όταν ολοκλήρωσε το έργο.
Ο όρος Λαβύρινθος χρησιμοποιείται πολλές φορές για να δηλώσει οικοδόμημα με πολύπλοκους διαδρόμους που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό καθώς και κάθε παρόμοια διάταξη δρόμων, στοών.
Επίσης δείτε
