Τα ασημένια αυτά σκουλαρίκια είναι έμπνευσμένα από τα χρυσά ζεύγη των ενωτίων που βρέθηκαν στην πόλη Χρυσοχούς στη Κύπρο και φυλάσσονται στο μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Τα ενώτια αυτά, είναι εξαιρετικής τεχνικής και αποτελούνται από άγκιστρο και σώμα σε σχήμα σφαίρας. Ενώτια αυτού του τύπου κάνουν ξαφνικά την εμφάνιση τους τον 1ο αιώνα μ.Χ. και επιβιώνουν μόνο μέχρι το 2ο αιώνα μ.Χ.. Ο τύπος των σκουλαρικιών απεικονίζεται σε νεκρικά πορτραίτα. Παρόμοια σκουλαρίκια έχουν βρεθεί πέρα από την Κύπρο, στην Ελλάδα, την Παλαιστίνη και την Ιταλία.

Τα δυο ημισφαίρια συμβολίζουν την Σελήνη και την Γαία. Κατά την ελληνική μυθολογία, η Γαία προϋπήρχε με το Χάος και τον Έρωτα-Φάνη στη δημιουργία του Κόσμου. Η Γαία, στο επίπεδο της Κοσμογονίας, συμβολίζει την υλική πλευρά του Κόσμου και όχι τη Γη. Σύμφωνα με τον Ησίοδο η Γαία με το Χάος, γεννούν τον Ουρανό. Μια άλλη εκδοχή ταυτίζει το Χάος με τον Ουρανό και οριοθετεί έτσι τη Γαία και τον Ουρανό ως το πρώτο Κοσμικό Ζευγάρι της Δημιουργίας. Η Γαία ενώθηκε με τον Ουρανό και δημιούργησε τους Γίγαντες, τους Τιτάνες, τον Ωκεανό και όλη την πλάση που περιβάλλει τον κόσμο.

Η Σελήνη ήταν ελληνική θεά, κυρία της σεληνιακής ψυχής και τιτανική οντότητα. Είναι η πρώτη και η μόνη σεληνιακή Θεά στην αρχαιότερη ποίηση. Το όνομά της ετυμολογείται από το σέλας (φως). Στο συμβολικό επίπεδο, η Θεά Σελήνη αποτελεί τη θηλυκή αρχή της δημιουργίας του Κόσμου. Ιερό χρώμα της το ασημένιο και το λευκό, και ιερό της μέταλλο, ο άργυρος. Η Σελήνη λατρευόταν σε όλο σχεδόν τον ελληνικό χώρο, με σπουδαία ιερά της να βρίσκονται στην αρχαία Σπάρτη, στο μαντείο των Σπαρτιατών. Τα επίθετα που της αποδίδονται είναι Αίγλη, Πασιφάη, Μήνη και Φοίβη.