Ο ακοντισμός εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 708 π.Χ., ως ένα από τα αγωνίσματα του αρχαίου πεντάθλου. Δημιουργήσαμε μία συλλογή από μικρά κάδρα με θέμα τα Ολυμπιακά αγωνίσματα, για την διακόσμηση του χώρου σας. Η παράσταση του ακοντισμού είναι εμπνευσμένη από τις αναπαραστάσεις του αθλήματος σε αρχαία μελανόμορφα αγγεία. Η ανάγλυφη παράσταση είναι κατασκευασμένη από χαλκό επαργυρωμένο σε διάλυμα ασημιού 999° βαθμών και είναι τοποθετημένη σε ξύλινη κορνίζα. Το κάδρο μπορεί να κρεμαστεί αλλά διαθέτει και ειδικό πόδι στήριξης, για την καλύτερη και ευκολότερη τοποθέτησή του.
Διαστάσεις: 14εκ. x 14εκ. x 2εκ.
Στις τιμές συμπεριλαμβάνεται ΦΠΑ.
Ο ακοντισμός είναι ένα από τα αγωνίσματα ρίψεων του στίβου και είναι γνωστό ήδη από τους αρχαίους χρόνους. Στην αρχαιότητα, υπήρξε ένα από τα αγαπημένα αγωνίσματα πολλών μυθικών ηρώων και προστάτης του θεωρείται ο Απόλλωνας. Διακρινόταν στον εκηβόλο ακοντισμό, με ζητούμενο την όσο το δυνατόν μακρύτερη ρίψη σε μήκος του ακοντίου, και στο στοχαστικό ακοντισμό, που η ρίψη του ακοντίου γινόταν σε προκαθορισμένο στόχο, πιθανότατα ασπίδα, και ο ακοντιστής συνήθως ήταν έφιππος. Το ακόντιο στην Αρχαία Ελλάδα ήταν όπλο στον πόλεμο και το κυνήγι, αλλά και αθλητικό όργανο.
Στους προϊστορικούς χρόνους αναφέρεται ως ξεχωριστό αγώνισμα, όπως και στα Ομηρικά έπη. Σαν αγώνισμα στις Ολυμπιάδες επικράτησε ο ακοντισμός σε μήκος, που εισήχθει στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 708 π.Χ., ως ένα από τα πέντε αγωνίσματα του πένταθλου. Νικητής στους αγώνες αναδεικνύονταν εκείνος που έριχνε σε μεγαλύτερη απόσταση το ακόντιο. Η κυριότερη διαφορά ανάμεσα στο αρχαίο και το σύγχρονο ακόντιο είναι ότι οι αθλητές της αρχαίας Ελλάδας προσάρμοζαν την αγκύλη, μια λωρίδα δέρματος στο κέντρο βάρους του ακοντίου, η οποία ήταν διπλωμένη σε θηλιά.
Το αρχαίο αγγείο με την παράσταση του ακοντιστή κατά την τελευταία φάση πριν τη βολή φυλάσσεται στο Staatliche Mussen στο Βερολίνο.
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
Επίσης δείτε
