Οι κουδουνίστρες στην αρχαία Ελλάδα ήταν συνήθως πήλινες ή μετάλλινες και ποίκιλαν σε σχήματα. Οι κουδουνίστρες σε σχήματα ζώων, όπως γουρουνάκια και ψάρια, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς. Στο εσωτερικό τους υπήρχαν πετραδάκια ή ρεβίθια, για να δημιουργούν τον ήχο.

Η κουδουνίστρα ήταν γνωστή ως πλαταγή, και ήταν το πρώτο παιχνίδι που έδιναν στα παιδιά, και κυρίως στα νεογέννητα, αφού με τον ήχο που έκανε, καθώς την κουνούσαν, σταματούσαν τα κλάματα. Σύμφωνα με τις αρχαίες δοξασίες, οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ακόμα ότι ο ήχος της κουδουνίστρας απομάκρυνε και τα κακά πνεύματα που υπάρχουν γύρω από την κούνια του μωρού.

O αρύβαλλος ήταν ένα μικρό σφαιρικό αγγείο με στενό στόμιο, το οποίο χρησιμοποιούνταν στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ συνήθως είχε συμπαγές σώμα και σφραγισμένο στόμιο. Το σχήμα του προήλθε αρχικά από τους οινοχόους της Γεωμετρικής περιόδου του 9ου αιώνα π.Χ., που ήταν σφαιροειδή δοχεία για αποθήκευση κρασιού. Με την άφιξη της πρωτοκορινθιακής περιόδου του 8ου αιώνα π.Χ., είχε πλέον καθιερωμένα χαρακτηριστικά ως προς το σχήμα του, από το σφαιροειδές προς το κωνοειδές, και τελικά καταλήγωντας στο σφαιροειδές. Η χαρακτηριστική αυτή μορφή του έχει ένα ευρύ, επίπεδο στόμιο, και μια μικρή λαβή.

Τα αγγεία ήταν προορισμένα για τη φύλαξη αρωματικών ελαίων ή ελαιόλαδου, που τα χρησιμοποιούσαν τόσο γυναίκες όσο και άνδρες, κυρίως οι αθλητές. Πιο συγκεκριμένα, αρύβαλλοι απεικονίζονται συχνά στη ζωγραφική αγγείων να χρησιμοποιούνται από αθλητές κατά τη διάρκεια του μπάνιου τους. Παράλληλα, ανευρίσκονται κυρίως σε τάφους, όπου φαίνεται ότι χρησιμοποιούνταν ως απομιμήσεις πραγματικών αγγείων, ενίοτε δε και ως πώματα σε στόμια απιόσχημων αγγείων.

Τα αρυβαλλόσχημα αγγεία χρησιμοποιήθηκαν ευρύτατα κατά την Αρχαϊκή περίοδο και την Πρωτοκυκλαδική περίοδο - κυρίως στη φάση Σύρου. Τα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής και εμπορίας τέτοιων αγγείων ήταν τα νησιά των Κυκλάδων και η Κόρινθος. Οι αρύβαλλοι γνώρισαν μεγάλη διάδοση σε όλη την Ελλάδα, την Σικελία και την Κάτω Ιταλία.

Το μικρό αρυβαλλόσχημο αγγείο της κουδουνίστρας είναι διακοσμημένο από εγχάρακτες σπείρες στο σώμα. Ευρήματα από τέτοιου είδους αγγεία φυλάσσονται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμικού στην Αθήνα, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι και στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.