Ο Επίκτητος (50 - 135 π.Χ.) ήταν Έλληνας στωικός φιλόσοφος.

Ο Επίκτητος γεννήθηκε στην Ιεράπολη της Φρυγίας. Φθάνοντας στη Ρώμη, τον αγόρασε ως δούλο, ο Επαφρόδιτος, ο οποίος ήταν απελεύθερος του Νέρωνα. Κατά την περίοδο εκείνη της ζωής του στη Ρώμη μαθήτευσε κοντά στον στωικό φιλόσοφο Μουσώνιο Ρούφο και αργότερα, όταν απελευθερώθηκε πλέον, άρχισε να διδάσκει και ο ίδιος, ώσπου το 94 μ.Χ. αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη, λόγω διατάγματος του Δομιτιανού που εξόριζε τους φιλοσόφους από τη Ρώμη. Τότε κατέφυγε στη Νικόπολη της Ηπείρου οπού ίδρυσε φιλοσοφική σχολή και έμεινε ως το τέλος της ζωής του.

Ο Επίκτητος δεν άφησε γραπτό έργο. Ο ιστορικός Φλάβιος Αρριανός , ένας εκ των μαθητών του, ήταν εκείνος ο οποίος κατέγραψε τις φιλοσοφικές απόψεις του σε οκτώ βιβλία με τον γενικό τίτλο Διατριβαί, από τα οποία όμως έχουν διασωθεί μόνον τέσσερα. Ο Αρριανός είναι και ο καταγραφέας, ενός είδος συνοπτικής παρουσίασης των Διατριβών, που είναι γνωστό με το όνομα "Εγχειρίδιον Επικτήτου".

Επίκεντρο της φιλοσοφίας του Επίκτητου είναι ο άνθρωπος και η εκπαιδευτική αγωγή του με έμφαση στην ηθική. Η εκπαίδευση για τον φιλόσοφο είναι το μέσο με το οποίο μπορεί να κατοχυρώσει ο άνθρωπος την ελευθερία του. Μέσω της άσκησης της φιλοσοφίας ο άνθρωπος μπορεί να διακρίνει τα πράγματα που βρίσκονται υπό την εξουσία του από εκείνα που δεν βρίσκονται υπό την εξουσία του.

Κατά τον Επίκτητο, η έννοια της ευδαιμονίας δικρίνεται ανάμεσα στα ἐφ᾽ ἡμῖν (τα πράγματα που εξαρτώνται από εμάς) και στα οὐκ ἐφ᾽ ἡμῖν (τα πράγματα που δεν ελέγχουμε οι ίδιοι). Η διάκριση αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ενασχόληση με πράγματα που είναι έξω από τις δυνάμεις μας μόνο πόνο επιφέρει και πρέπει να αποφεύγεται.