"Πεποίηται δε υπό Αιτωλών τρόπαιόν τε και γυναικός άγαλμα ωπλισμένης, Αιτωλίας δήθεν. Ταύτα ανέθεσαν επιθέντες οι Αιτωλοί Γαλάταις δίκην ωμότητος ες Καλλιέας" (Παυσανίας , Φωκικά 18,7).

Στο αργυρό τετράδραχμο Αιτωλίας (220-189 π.Χ.) απεικονίζεται η αφιερωμένη στο Δελφικό ιερό προσωποποιημένη Αιτωλία, στην μπροστινή όψη, οπλισμένη, να κάθεται πάνω σε σωρό από Γαλατικές ασπίδες. Στην πίσω όψη, απεικονίζεται ο θεοποιημένος ήρωας των Αιτωλών - και όλων των Ελλήνων - Ηρακλής.

Η ενδιαφέρουσα νομισματοκοπία των Αιτωλών περιελάμβανε χρυσές, αργυρές και χάλκινες κοπές και χρησίμευσε κυρίως για τις οικονομικές ανάγκες της Αιτωλικής Συμπολιτείας, στην οποία χρησιμοποιήθηκε κοινό νόμισμα.

Η έκδοση των νομισμάτων αυτών συμπίπτει με την περίοδο ακμής της πολιτικής τους δύναμης στην Κεντρική Ελλάδα (280-188 π.Χ.), κυρίως από την χρονιά της νίκης εναντίον των Γαλατών μέχρι το 168 π.Χ., όταν το Αιτωλικό κοινό υποτάχθηκε στην δύναμη των Ρωμαϊκών λεγεώνων. Το πρωτότυπο βρίσκεται στο Νομισματικό Μουσείο στην Αθήνα.

Τα πρώτα νομίσματα κατασκευάστηκαν στη Μικρά Ασία από ήλεκτρο, κράμα χρυσού και αργύρου, στα τέλη του 7ου π.Χ. αιώνα. Στην μπροστινή όψη των νομισμάτων απεικονίζονταν κυρίως τα εκάστοτε σύμβολα των πόλεων, οι θεότητες που τις προστάτευαν, μυθικά πρόσωπα ή πλουτοπαραγωγικά προϊόντα της περιοχής, απεικονίσεις δηλάδη οι οποίες καθιστούσαν αναγνωρίσιμη την προέλευση των εν λόγω νομισμάτων.

Το πολύτιμο μέταλλο, κυρίως ασήμι, έδινε την αξία, το μικρό σχήμα το έκανε εύκολο στη μεταφορά και το σύμβολο της κάθε εκδί­δουσας αρχής έδινε την εγγύηση για το βάρος και την αυθεντικότητά του. Στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα, κυκλοφόρησαν και χάλκινα νομίσματα για τις μικρές καθημερινές συναλλαγές τους.