Στην ελληνική μυθολογία, η κουκουβάγια ταυτιζόταν με τη σοφία και την γνώση, γιατί ήταν το σύμβολο και ιερό πτηνό της παρθένας θεάς της σοφίας και προστάτιδας της Αθήνας, Αθηνά. Η κουκουβάγια προστατεύτηκε και κατοίκησε την ακρόπολη. Μία μικρή κουκουβάγια (Αθηνά η νυκτία) παραδοσιακά καθόταν στον ώμο της θεάς. Οι κάτοικοι της Αθήνας πίστευαν ωστόσο πως η θεά Αθηνά έπαιρνε συχνά τη μορφή μιας κουκουβάγιας όταν ήθελε να παρουσιαστεί στους ανθρώπους.

Απόδειξη της λατρείας των αρχαίων Ελλήνων για το πτηνό αυτό, ήταν ότι θεωρούσαν το πέταγμα μιας κουκουβάγιας πάνω από τους Έλληνες πολεμιστές στον πόλεμο, ως προάγγελο νίκης των Ελλήνων. Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τον Αριστοφάνη (Σφήκες), η επίτευξη μιας νίκης κατά των Περσών οφείλεται στην πτήση μιας κουκουβάγιας η οποία χρησιμοποιήθηκε από την θεά Αθηνά ως αγγελιοφόρος. Θαυμαστές ήταν και οι απεικονίσεις της κουκουβάγιας σε αγγεία και σε αμφορείς, που ήταν το βραβείο για τους Παναθηναϊκούς Αγώνες.

Η κουκουβάγια είναι γνωστή και ως Αθηναϊκή γλαύκα έχει διακοσμήσει νομίσματα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Το αργυρό τετράδραχμο των Αθηνών (449-419 π.Χ) (Αθηναϊκό τετράδραχμο) αποτέλεσε το πλέον διαδεδομένο νόμισμα την περίοδο της ακμής της Αθήνας τον 5ο π.Χ. αιώνα.

Γινόταν δεκτό στις συναλλαγές σε όλο τον Ελληνικό κόσμο. Οι αρχαίοι Αθηναίοι επέλεξαν στη μπροστινή όψη του νομίσματος να απεικονίζει την θεά Αθηνά και στην άλλη το σύμβολο της πόλης των Αθηνών, η γλαύκα (κουκουβάγια), με ένα κλαδί ελιάς, το οποίο ήταντο ιερό φυτό της Αθήνας, και την επιγραφή ΑΘΕ.

Το νόμισμα φυλάσσεται στο Νομισματικό Μουσείο στην Αθήνα. Αιώνες αργότερα, η γλαύκα του Αθηναϊκού τετράδραχμου απεικονίζεται και πάλι στην ελληνική εθνική όψη του κέρματος του ενός ευρώ.